TEST + Foolproof en toch wat aanpasmogelijkheden + Betrekkelijk grote impact - Enkel pc als bron mogelijk DIRAC LIVE ROOM CORRECTION SUITE € 321,- www.dirac.se Beoordeling Vaak wordt onderschat wat de impact van de ruimte is op de klank die je hoort. Akoestiek is echter een moeilijke wetenschap en lastig om aan te pakken. Diracs software reikt een helpende hand. Jamie Biesemans BETERE KLANK DOOR SOFTWARE Audiofielen hebben de neiging om in hun jacht op de perfecte klank sterk in te zetten zaken als betere bekabeling en bronmateriaal. Niets mis mee, maar feit is dat naast de kwaliteit van de luidsprekers én de plaatsing vooral de akoestiek van de kamer de grootste invloed heeft op hoe muziek zal klinken. Bij AV-receivers is het uitmeten van de kamer en equalisation toepassen om de frequentieweergave te verbeteren voor surround de norm, zelfs op heel goedkope toestellen. Bij pure hifi is dat veel minder de geval. Stereoversterkers die kamercorrectie ingebouwd hebben, ze zijn op één hand te tellen. Precies daar pikt Dirac op in. De Zweedse experts in audiosoftware staan bekend voor hun algoritmes die compenseren voor minder goed klinkende omgevingen. Hun software wordt onder meer in bioscopen en bij high-end auto’s gebruikt om de klank te verbeteren. Zo wordt Dirac-software toegepast in de nieuwe Volvo XC90, 2 9 december 2014 TEST uitgerust met speakers van Bowers & Wilkins. Met Naim werkt Dirac dan weer samen om de muzikale prestaties van het entertainmentsysteem van Bentley te verbeteren. Tussenpersoon Vandaar dat we ook met veel interesse aan de slag gingen met de Dirac Live Room Correction Suite, een softwarepakket beschikbaar voor Windows en Mac OS X. Het programma is enkel nuttig als je een computer als bron gebruikt, bijvoorbeeld als je een laptop via USB of optische kabel aansluit op een DAC of digital voorversterker. Vanwege de eerder slechte ingebouwde digitale naar analoge conversie bij computers zouden we je sowieso niet aanraden om een computer een analoog audiosignaal naar een versterker te laten sturen. Interessant voor Mac-gebruikers: de Dirac-software is ook bruikbaar als je Airplay gebruikt om audio naar een Airplay-ontvanger te sturen. Dat kan een Airport Express zijn die met een optische kabel aan je versterker hangt of een audioapparaat met Airplay ingebouwd, zoals een netwerkspeler als de Pioneer N70 of Marantz NA6005 uit ons testdossier in dit nummer. De Dirac-software is behoorlijk flexibel dus, vooropgesteld dat je een computer als bron gebruikt. Ben je meer van de cd - of netwerkspeler, dan is de Dirac-software minder handig en moet je kijken naar een hardwarepartner van de Zweden. Onder andere het Chinese miniDSP produceert toestellen met Dirac-software ingebouwd en die je tussen bronapparaten en je versterking plaatst. Dat het verhaal dan niet goedkoper wordt, moeten we je wellicht niet vertellen… De Dirac-software wringt zich tussen de mediasoftware die je gebruikt (bijvoorbeeld iTunes, Spotify of eender welke toepassing dat audio produceert) en de output van je computer (USB, digitaal of analoog). Op de Mac moet je bijvoorbeeld in je settings het Diracprogramma als geluidsuitgang selecteren. In de Dirac Audio Processor selecteer je dan de uitgang die je echt wil gebruiken. In ons geval de USB-poort die leidde naar onze Onkyo P-3000R-DAC/voorversterker, gekoppeld aan de M-5000R met Teufel Ultima 800 Mk.II-speakers. Meten en kalibreren, het klinkt ingewikkeld, maar de Live Calibration Tool werkt met een eenvoudig stappenplan die iedereen kan uitvoeren opsnorren. Wij gingen aan de slag met de MiniDSP UMIK-1, een vrij betaalbare USB-meetmicrofoon die Dirac zelf aanraadt en waarvan je online een custom kalibratiebestand kan downloaden. De UMIK-1 kan je op verschillende plaatsen aanschaffen (oa bij Amazon) voor minder dan 100 euro, wat gegeven de kwaliteit en de meegeleverde accessoires een koopje is. Meten en kalibreren, het klinkt ingewikkeld, maar de Live Calibration Tool werkt met een eenvoudig stappenplan die iedereen kan uitvoeren. Het kritische moment is natuurlijk de eigenlijk meting - of moeten we zeggen: metingen. Voor het beste resultaat moet je immers negen metingen op verschillende posities maken. In de software geef je aan of je luisterplek de vorm aanneemt van een enkele stoel, sofa of een heus auditorium, en naargelang je keuze krijg je een grafische voorstelling van waar de microfoon voor een bepaalde meting gepositioneerd wordt. Ondanks de mogelijkheid om de meetpositie vanuit verschillende hoeken te bekijken (bijvoorbeeld vooraanzicht of bovenaf), is het toch goed kijken om de juiste plaats te bepalen. Tijdens deze fase stelde ik algauw vast dat je de metingen het best doet met een laptop én dat een langere USB-kabel zeker geen overbodigheid is. De UMIK-1 komt met een tafelstatief, maar met een echte microfoonstandaard wordt het toch wat eenvoudiger. Tijdens elke meting wordt een testtoon afgespeeld die een brede frequentiebereik doorloopt. Het hangt van de gevoeligheid van de microfoon af, maar bij onze Eerst meten De Live Room Correction Suite bestaat uit twee programma’s: de Dirac Live Calibration Tool en de Dirac Audio Processor. Het laatste is de applicatie die je het meeste gebruikt. Terwijl je muziek beluistert, draait de audioprocessor op de achtergrond en past het automatisch de audiostream aan op basis van een filter. Die filter, die bekom je door in de kalibratietool metingen van je luisterruimte uit te voeren en de nodige berekeningen te laten uitvoeren. De wakkere lezer zal het meteen door hebben: naast de software moet je dus over een geschikte microfoon beschikken. Liefst één met een vlakke karakteristiek. Maar omdat een meetmicrofoon toch meestal aan de dure kant is, kan je werken met een goedkopere microfoon - op voorwaarde dat je voor die microfoon een kalibratiebestand kan 9 december 2014 3 TEST Je kan tot vier filters laden en die individueel activeren. Het effect hoor je meteen, zodat je tijdens het beluisteren van een muziekstuk meteen de invloed kan aanhoren. Per filter kan je nog bescheiden sleutelen aan het eindresultaat, door per kanaal met de gain en delay te spelen. UMIK-1 moest het volume daarbij behoorlijk hoog liggen. Snel-snel grepen we naar een geluidsisolerende hoofdtelefoon, want fijn is toch iets anders. We moeten je wellicht ook niet vertellen dat alle andere geluidsbronnen afwezig moeten zijn tijdens het meten. Mensen met een flinke hoest of spelende kinderen, op dit moment moeten ze het vertrek verlaten. Filtertje rollen Na de negen metingen serveert de Calibration Tool je een frequentieresponscurve van je ruimte, per kanaal. In onze testruimte bleek er een behoorlijk verschil te bestaan tussen het linkse en rechtse kanaal, wellicht ten gevolge van een deur aan een kant van de ruimte en een (tijdelijke) collectie dozen aan een andere kant. Hoewel de tool je meteen een betere curve aanbiedt, kan je makkelijk zelf aanpassingen maken. Aangezien je na elke aanpassing een nieuwe filter kan aanmaken om die achteraf in de Audio Processor te laden (waar je ze in realtime kan in- en uitschakelen) is er wel wat ruimte voor het experimenteren. Nog even aangeven dat je filters aanmaakt voor elke ondersteunde sampling rate. De DAC in onze Onkyo-voorversterker vereist bijvoorbeeld een filter voor 44,1, 48, 96 en 192 KHz. De Audio Processor is extreem eenvoudig opgebouwd. Luisteren Het is zonder twijfel zo dat je bij het meten goed moet opletten. De microfoon juist plaatsen, ze richten volgens de handleiding (vaak naar het plafond, afhankelijk van het type), de eerste meting proberen te nemen op de plaats ‘tussen je oren’ op de zetel, omgevingsgeluid vermijden… Bij onze eerste test waren we duidelijk niet oplettend genoeg, onder meer omdat onze USBkabel iets te kort was en daardoor de microfoon wat verschoof. Het resultaat was een filter die beduidend slechter klonk dan de nulwaarde. Heel het laagfundament was weg. Dan toch maar een tweede keer meten. Dit klinkt al meteen veel beter, zeker nadat we de berekende delay-instelling aan één kant iets bijregelen. Aangezien je in de Audio Processor met een klik van de muis de filter kan in- en uitschakelen, kan je echt in je zetel A/B-testen, en zo horen we toch een paar dramatische verschillen. In de testruimte (4 x 5,5 x 3 m) - die akoestisch niet onder handen is genomen en last heeft van een lichte galm - brengt de Dirac-software vooral het middenhoog en hoog beter naar voren, wat een rijker gevoel van detail geeft. Maar ook daaronder is beterschap merkbaar. Bij ‘Red Eyes’ van War on Drugs horen we plots de cymbalen veel prominenter, is de snare drum veel levendiger en is de soundstage heel wat ruimer. ‘Giorgio by Moroder’ van Daft Punk, in de 24-bit / 88,2 KHz-uitvoering, klinkt nog net iets ruimtelijker, al krijgen we hier wel het gevoel dat die hoogste tonen iets te aangescherpt worden. Luisteren we naar Haydens Symfonie No.22, uitgevoerd door het symfonieorkest van Birmingham onder leiding van Sir Simon Rattle, dan klinken met name de hoornblazers heel wat imposante, maar is tegelijkertijd de dynamiek wat weg, wat het orkestraal gevoel naar ons smaak vermindert ten voordele van individuele instrumenten. Conclusie Globaal genomen levert de Dirac-software interessante resultaten op. Alle problemen van de ruimte wegnemen, is wat moeilijker. Zeker qua lage frequenties - als bijvoorbeeld de speaker helemaal geen lage ondergrens heeft - kan de software geen mirakels verrichten. Maar in een kamer waar details opgeslokt worden door de akoestiek, brengt het wel wat terug. Het is bovendien fijn dat je heel gemakkelijk filters kan tunen naar eigen smaak. Nu is de Live Room Correction Suite allesbehalve goedkoop (en al helemaal niet in meerkanaalsmodus), maar je kan de volledige functionaliteit wel voor twee weken gratis uittesten vooraleer de software aan te schaffen. De resultaten volgens ons toch zeker goed genoeg om tenminste de proef op de som te nemen. 4 9 december 2014