In Einbahnstrasse neemt T.r.a.s.h. je mee in een emotionele achtbaan Door: Pauline Weijs Het Tilburgse gezelschap T.r.a.s.h. van choreografe Kristel van Issum staat al jaren garant voor ruige dansvoorstellingen die op het grens liggen tussen dans en theater. Samen met decorontwerper Paul van Weert en componist Arthur van der Kuip onderzoekt Van Issum de emotionele relaties tussen mensen. Dit onderzoek zet ze voort in Einbahnstrasse. Dat wil echter niet zeggen dat dit stuk een simpele herhalingsoefening is van eerdere succesvolle formules. In dit stuk is veel ruimte voor humor gelaten, waardoor het fysieke en emotionele geweld nog beter tot zijn recht komt dan in eerder werk. Het eerste dat opvalt tijdens de voorstelling is de tegenstelling tussen het koele, industriële decor en de emotionele achtbaan waarin de dansers zich bevinden. Door de kilheid dat het decor uitstraalt wordt de menselijkheid van de dansers nog meer benadrukt en op de voorgrond gezet. In een storm van afwisselende groepsdansen, solo’s en duetten gooien de dansers zich vol overgave op het podium. Het ene moment klampen ze zich aan elkaar vast op zoek naar warmte, het volgende moment smijten ze elkaar zonder genade op de grond. Het fysieke geweld laat zichtbaar zijn sporen na op de lichamen van de dansers. De open wonden en blauwe plekken lijken de dansers echter niet te deren, zo zeer gaan ze op in hun rol. Doorgedraaide barbiepoppen Inhoudelijk is het stuk niet eenvoudig te duiden, wat het des te interessanter maakt. Het ene moment spelen de dansers doorgedraaide barbiepoppen die overdreven flirten met het publiek en de muzikanten, het andere moment schieten hun onzekere blikken alle kanten op. In Einbahnstrasse staan vooral de rollen die we spelen in het dagelijks leven en onze onderlinge relaties centraal. Van Issum brengt een veelzeggende parodie op ons dagelijks leven die niet alleen grappig is. Juist door voor deze vorm te kiezen maakt ze haar punt ook op een confronterende manier duidelijk. Ballet en volksdans Opvallend genoeg bestaan in het stuk verschillende dansvormen zoals klassiek ballet, Oost-Europese volksdans, partnering en moderne danstechniek naast elkaar. Door de rauwe uitwerking past alles toch goed bij elkaar en is het herkenbaar als typisch T.r.a.s.h. Hoewel het dansmateriaal door dit rauwe kantje makkelijk of onafgewerkt kan lijken, is het dat absoluut niet. Integendeel, de dansers voeren zeer gewaagde lifts uit en hangen op grote hoogte aan het decor. Hierbij worden ze opgezweept door de live muziek van bassist Juriaan Dekker, violist Walter de Kok en gitarist Aart Strootman. Zij geven de voorstelling extra energie of zorgen juist voor grimmige, sfeervolle muziek als dat nodig is. Fysiek en emotioneel geweld Met Einbahnstrasse verdiept Van Issum haar onderzoek naar menselijke relaties nog verder dan in voorgaande jaren. Ondanks het fysieke en emotionele geweld brengt ze deze voorstelling toch met veel humor, waardoor het stuk je helemaal meeneemt in zijn emotionele achtbaan. De eenheid die het stuk vormt ondanks de verschillende dansstijlen is opmerkelijk en wie er oog voor heeft zal verrast worden door de inventieve lifts en de partneringtechnieken. Van Issum laat hiermee zien dat haar onderzoek naar menselijke relaties haar nog steeds inspireert en tot vernieuwende voorstellingen leidt. Wie Wat Waar Wie: T.r.a.s.h. Wat: Einbahnstrasse Gezien: 30 oktober 2012 Waar: Rotterdamse Schouwburg Wanneer: Landelijke tournee tot en met 20 november 2012 Website: Speellijst op trashweb.nl Beoordeling: **** Gepubliceerd op 31-10-2012 op Cultuurbewust.nl http://www.cultuurbewust.nl/geen-categorie-56877-dans-recensie-einbahnstrasse-met-tr-a-s-h/