Mangrove | ecosysteem 3 2 4 1 Bossen Voedselketen Mangrovebossen zijn zeer bijzondere ecosystemen. Ze Grote hoeveelheden blad en hout worden geproduceerd. komen in 123 landen voor met een totale oppervlakte van Als dit afsterft en in het water terecht komt wordt 152.000 km2, dat is ongeveer vier keer de oppervlakte van het afgebroken door schimmels en bacterieën. Dit Nederland. Hun verspreiding is grotendeels beperkt tot de afbraakmateriaal, detritus genoemd, wordt bij eb door tropen, met de grootste rijkdom langs kusten, delta’s en het zich terugtrekkende water meegevoerd naar zee estuaria. De grootste aaneengesloten mangrovebossen vind waar het een voedselbron is voor garnalen, krabben en je in de delta van de Gangesrivier en van de Niger en langs vissen. Aan de basis van de voedselketen van mangroves de deltakusten van Noord-Brazilië en Zuid-Papua. Tezamen vind je ook phytoplankton en algen, die zich gemakkelijk beslaan die ongeveer 16,5% van totale oppervlakte van kunnen hechten aan de luchtwortels. De soortenrijkdom deze bossen. ervan hangt af van van het zoutgehalte van het water en 5 de dagelijkse en seizoensgebonden wisselingen van het waterniveau. Successie Mangrovebossen zijn zeer productief en opgebouwd uit een 13 kleine groep bomen en struiken die zich aangepast heeft Ongewervelden om te kunnen overleven in het extreme overgangsmilieu In mangrove bossen is er een breed spectrum van allerlei tussen land en zee. Een algemeen beeld van de ecologie- micromilieus: open water, modderige bodems, harde successie van boomsoorten in een mangrovebos is bodems, wortelstelsels. Deze vormen een geschikte als volgt: aan de zeezijde, in dieper water met veel woonplaats voor een al even zo grote verscheidenheid dynamiek, groeien soorten met robuuste steltwortels van ongewervelde dieren: slakken, zeepokken, als de rode mangrove, Rhizophora mangle. Aan de rankpootkreeften, mosdiertjes, manteldieren, weekdieren, landzijde in een sterker verland en minder dynamisch kwallen, borstelwormen, pissebedden, vlookreeften, milieu, de knopmangrove, Conocarpus erectus. In garnalen, krabben, sponzen. Deze ongewervelden zijn goed het overgangsgebied de zwarte mangrove, Avicennia aangepast aan temperatuurs- en zoutheidswisselingen germinans, die zich met luchtwortels heeft aangepast aan evenals aan wisselingen in zoutgehalte en getijdewerking. zoute milieu met wisselende waterstanden. Ze voeden zich met het afgevallen blad, detritus, plankton en andere kleine dieren. 1) Mangrove-ecosysteem in India. Auteur: Dr. K. Padmakumar 2) Steltwortels van de rode mangrove (Rhizophora mangle) herbergen een groot aantal organismen, zowel boven als beneden de waterspiegel. Auteur: NPS, www.eoearth.org Productiviteit 12 6 Onderzoek heeft aangetoond dat mangrovebossen een Hogere dieren grotere primaire productiviteit hebben dan de meeste Dit grote aanbod van voedsel maakt op zijn beurt ook tropische en gematigde bossen. Ze produceren veel weer leven mogelijk voor dieren op een hogere trap in biomassa zowel boven- als ondergronds en veel organische de voedselketen: vissen, amfibieën, reptielen, vogels koolstof is opgeslagen in de bodem. Zo kunnen ze toch, en zoogdieren. Al naar gelang het seizoen kan het ondanks hun relatief beperkte areaal, een belangrijke zoutgehalte van het water in mangrovebossen variëren. rol spelen in de globale koolstofcyclus. Overal ter wereld In het regenseizoen, als het zoutgehalte van het water worden ze intensief door mensen benut als winplaats voor daalt, trekken sommige vissoorten naar zee. Andere constructiehout en brandhout en vooral als viswater. Met soorten, bijvoorbeeld de snoek, Centropomus undecimalis, hun uitgebreide wortelstelsel voorkomen en beperken ze hebben een voorkeur voor een wat lager zoutgehalte en bodemerosie. Ze zijn het beste natuurlijke systeem om een blijven het hele jaar in de mangrovebossen. Van oudsher kust te beschermen doordat ze de golfslag bij stormen en is de visrijkdom van mangrovebossen een belangrijke tsunami’s dempen. voedselbron voor plaatselijke bevolkingen. 3) De rode ibis (Eudocimus ruber) leeft in de kustgebieden van noordelijk Zuid-Amerika, in moerasgebieden, mangrovebossen, langs lagunes en getijderivieren. Auteur: Bjørn Christian Tørrissen, http://en.wikipedia.org 4) De Scheepmakers kroonduif, komt voor op het zuidelijk deel van het vaste land van Nieuw-Guinea in riviervlakten en heuvelland tot enkele honderden meters boven de zeespiegel. Het is een bedreigde diersoort. Auteur: Luc Viatour / www.Lucnix.be, http://en.wikipedia.org 5) De neusaap (Nasalis larvatus) komt voor in de wouden van Borneo, leeft in bossen nabij water, waaronder mangrovebossen. De neusaap is een uitstekende zwemmer. Het is een bedreigde diersoort. Auteur: David Dennis, http://en.wikipedia.org 6) De kapucijnluiaard (Bradypus variegatus) komt voor in Panama, het grootste deel van hun leven brengen ze in de kronen van bomen door. Het zijn uitstekende zwemmer. Auteur: Stefan Laube, http://en.wikipedia.org 7) Batagur borneoensis. Komt voor in Brunei, Indonesia, Malaysia, and Thailand. http://en.wikipedia.org 8) Zoutwaterkrokodil (Crocodylus porosus). De habitat bestaat uit meestal modderige, troebele wateren aan de kust, zoals riviermondingen en moerassen. Grotere exemplaren worden regelmatig op volle zee aangetroffen. Auteur: Molly Ebersold van de St. Augustine Alligator Farm, http://nl.wikipedia.org 9) Mangrovennachtboomslang (Boiga dendrophila). Komt voor in de mangrovebossen van Filipijnen, Indonesië, India, Maleisië, Oost-Timor, Thailand en Vietnam. Auteur: Cymothoa exigua, http://de.wikipedia.org 10) Fejervarya cancrivora, van Darmaga, Bogor, West Java. Tamelijk uitzonderlijk is dat deze kikker in brak water kan leven. Auteur: W.A. Djatmiko, http://en.wikipedia.org 11 7 9 8 10 Botanische Tuin 11) Mangrove-oester (Isognomon bicolor). Gewoonlijk wordt de soort aangetroffen in de mangrove, eventueel vastgehecht op de mangrovewortels. Het dier voedt zich met plankton of met kleine organismen. http://www.pictolife.fr 12) Snoek (Centropomus undecimalis). 13) Mosdiertjes (Bryozoa). Kunstformen der Natur (1904), plate 23: Bryozoa; Ernst Haeckel (1834–1919), http://en.wikipedia.org