Boy 7 - WordPress.com

Boy 7
Manon, Scharenborg
3T2
Auteur: Mirjam Mous
Uitgeverij Unieboek | Het Spectrum bv,
2010, 284 bladzijdes, eerste druk.
Samenvatting:
De personages uit dit boek zijn Boy Seven oftewel Sam Waters. Lara, tante Bobbie, agent
Jones, Boy Six oftewel Louis. Louis is Sam’s beste vriend. Het verhaal speelt zich af in het
dorpje Branding en in het stadje Flattstaf. Het verhaal heeft geen duidelijke tijd waarin het
afspeelt. Het zou best kunnen dat dit verhaal op dit moment zou afspelen. Het is
geschreven in de tegenwoordige tijd. Het verhaal gaat over Sam die op een kale grasvlakte
wakker wordt, hij kan zich helemaal niets meer herinneren. Hij weet niet hoe hij heet en wie
hij is. Hij ziet een tas liggen verderop en daar vindt hij allemaal voorwerpen in die hem
helpen z,n puzzel op te lossen. Er zitten kleren in de tas en een telefoon zonder contacten
met een voicemailbericht die hij zelf heeft gestuurd. In de tas zit een foto van een groot grijs
gebouw en een bestellijst van de pizza hut. In al zijn kleding staat Boy Seven gestikt. Sam
denkt daarom dat hij Boy heet. Lara komt langs rijden en met haar gaat hij mee naar de bed
and breakfast van haar tante. Daar verblijft hij een tijdje terwijl hij op onderzoek uitgaat
over wie hij is. Na een tijd zoeken vindt hij in een kluisje bij de bowlingbaan een boek.
Daarin heeft hij geschreven wat er allemaal is gebeurd en hoe het de afgelopen tijd is
gegaan. Hij komt erachter dat het grijze gebouw coorperation x heet en dat het slechte
mensen zijn. In iedereen z,n hoofd zit een chip daarmee kunnen ze iedereen laten doen wat
ze willen. Sam heeft computergegevens afgetapt omdat hij daar goed in is. Hij is in
coorperation x gekomen omdat hij de schoolcomputer had gehackt. Nadat de leiders bij
coorperation x voelen dat er een probleem zit aan te komen willen ze het gebouw met de
kinderen erin laten ontploffen. Sam kan hier een stokje voor steken door de politie te bellen.
Na alle ellende kan hij na een lange tijd weer herenigd worden met zijn familie die denken
dat hij in een opvoedkamp zit.
De personages uit het boek zijn: Boy Seven (Sam Waters), Lara, tante Bobbie, agent Jones,
Boy Six (Louis) en ook nog de andere boys. Louis wordt Sam’s beste vriend in de inrichting
waar hij terecht komt. Het verhaal speelt zich af in het dorpje branding bij de stad Flattstaf.
Het verhaal heeft niet echt een duidelijke tijd van waar het zich afspeelt. Het is mogelijk dat
het rond deze tijd is. Het boek is geschreven in de tegenwoordige tijd. dit verhaal gaat over
Sam die op een kale grasvlakte terecht komt, hij kan zich niets meer herinneren, hij weet
niet wie hij is en hoe hij heet. Verderop ergens ligt een tas, het blijkt zijn tas te zijn. In de tas
zitten een aantal voorwerpen die hem verder kunnen helpen. Er zit kleding in de tas en ook
een telefoon zonder contactpersonen. Op de telefoon staat een voicemail bericht , hij komt
tot verbazing erachter dat hij dat bericht heeft ingesproken. Het bericht verteld hem dat hij
in geen enkel geval de politie mag bellen. Verder zit er ook nog een foto van een groot grijs
gebouw in de tas en een bestellijst van een pizzahut. In de kleding staat overal boy 7 op
afgedrukt. Daardoor denkt Sam dat hij Boy Seven heet. Er komt een auto aangereden met
een meisje erin, ze heet Lara. Sam ziet geen andere uitweg dus gaat hij maar met haar mee.
Ze komen bij een bed and breakfast van Lara’s tante. Hij verblijft daar een tijdje, en
ondertussen gaat hij onderzoeken wie hij is en waarom hij de politie niet mocht bellen. Na
een lange tijd zoeken komt hij uiteindelijk uit bij een kluisje bij een bowlingbaan. In het
kluisje zitten schoenen, in een van de schoenen zit een stick. Ook zit er een boekje in het
kluisje. In het boekje heeft hij geschreven wat er allemaal is gebeurt. Hij komt erachter dat
het grote grijze gebouw CooperationX heet en dat de mensen daar slechte mensen zijn. In
de hoofden van de boys zitten chips, vlak achter hun oor. Daarmee kunnen ze de boys laten
doen wat ze willen. Sam die moet computergegevens aftappen en zo. Hij is bij
CooperationX gekomen omdat hij gegevens van zijn school had gehackt. Als Sam weet van
de chip wil hij het weg halen. Ergens bij een wc gaat hij de chip bij zichzelf verwijderen. Als
de chip weg is weet hij ineens alles weer. Als de mensen van CooperationX erachter komen
dat Sam bezig is om alles boven water te laten komen willen ze het gebouw laten
ontploffen, Sam heeft 90 minuten om ze te redden. Hij besluit om de politie te bellen.
Daardoor komen de boys in veiligheid. Daarna kan Sam herenigd worden met zijn familie,
die dachten dat hij in een opvoedkamp zat.
http://www.scholieren.com/boekverslag/80631
Ik heb deze aanpassingen gedaan omdat ik die onmisbaar vond. Ik denk dat de
samenvatting nu wat duidelijker is en dat er wat meer informatie bij is.
Over de schrijver
De schrijfster van het boek Boy 7 is Mirjam Mous.
Mirjam Mous is een Nederlandse auteur. Haar vader is een kunstschilder en haar moeder
een slagersdochter. Voordat Mous begon met schrijven, werkte ze op de Berkenhof, een
school voor Speciaal Onderwijs in Breda. Sinds 2005 schrijft zij fulltime. Naast jeugd- en
jongerenboeken schrijft ze verhalen voor lesmethoden en tijdschriften waaronder
de Tina, Rompompom, Maan Roos Vis, Roetsj! en Okki.
Mirjam Mous schrijft voor verschillende leeftijden. Voor beginnende lezer (5+) t/m boeken
die geschikt zijn voor kinderen van 12 en ouder.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Mirjam_Mous
Er staat ook nog informatie over de schrijfster op de site: http://www.mirjammous.nl/ Er
staat informatie over de boeken die ze heeft geschreven en meer.
Over het boek
Op de voorkant van het boek zie je een jongen met daarachter een kale grasvlakte. Dit is
hoogst waarschijnlijk Sam (Boy 7) op de kale grasvlakte. Dit is te lezen op het begin van het
boek.
Ik kan niet vinden of dit boek voor iemand is opgedragen.
De hoofdpersoon is Sam Waters (Boy 7). Het hele verhaal is gebaseerd op hem. Eerst lijkt
het ook wel dat Louis de hoofdpersoon is, omdat daar ook heel veel over wordt verteld.
Het karakter van Sam is nieuwsgierig. Hij wil erg graag weten wie hij is en wat er allemaal is
gebeurt. Hij is ook best wel rustig, hij houd alles een beetje rustig, hij gaat rustig
onderzoeken wat er allemaal gebeurt. Ook is hij een beetje eigenwijs, hij wil hoe dan ook
weten wie is en wat er is gebeurt, hij wil ook per se naar het grijze gebouw toe. Soms lijkt hij
ook een beetje eenzaam, hij wil het in zijn eentje graag oplossen, het liefste wil hij niet zo
veel kwijt aan Lara, maar als hij de auto wil gebruiken moet het wel.
De plaatsen waar het meeste iets gebeurt is bij de bed and breakfast, bij CooperationX en
bij de bowlingbaan. De plekken passen wel bij de gebeurtenissen en zo, ik denk dat dit voor
de schrijver wel logische plekken zijn en dat ze daarom deze plekken gebruikt.
Dit boek staat volgens mij in de chronologische volgorde, het is wel een logische volgorde
alleen is het wel een ander soort tijd als hij het notebook leest, want dat is dan al eerder
gebeurt. De schrijfster heeft het spannend gemaakt door langzaam steeds meer informatie
te geven en zo. De schrijfster heeft eerst de tegenwoordige tijd gebruikt, dus wat Sam/Boy 7
meemaakt als hij bij het gras vlakte is enzv. en dan als hij het notebook leest is het wat hij
ervoor mee heeft gemaakt maar wat hij is vergeten. Daarna is het weer de tegenwoordige
tijd. Het is in het perspectief van Sam geschreven omdat hij alles mee maakt en zo.
Het verhaal heeft een gesloten einde. Het verhaal eindigt bij een stuk waar bij je denkt dat
dat ook echt het eind is. Bij dat einde heb je bijvoorbeeld niet nog vragen als wat gebeurt er
dan.
Onderwerp
Het onderwerp van het verhaal spreekt me wel aan, dat je niet meer weet wie je bent en
waar je bent en zo, dat lijkt me erg vreemd.
Het verhaal heeft niet speciaal nieuwe kanten laten zien van het onderwerp.
Ik ben door het verhaal wel aan het denken gezet, soms moest ik even na denken over wat
er gebeurde, bijvoorbeeld met het grote grijze gebouw, ik ging bij mezelf bedenken wat dat
zou kunne zijn, of bij het idee dat Sam de politie niet mocht bellen.
Er is totaal niet uitgekomen van wat ik van te voren van het verhaal dacht. Ik dacht dat hij
zijn geheugen was verloren door bijvoorbeeld een klap op zijn hoofd en dat hij de politie niet
mocht bellen omdat hij iets verkeerds heeft gedaan of zo.
Ik ben wel anders gaan denken over bepaalde onderwerpen. Bijvoorbeeld dat als je iets
hackt enzo dat je dan naar een opvoedkamp kan worden gestuurd enzo.
Ik vind wel dat het onderwerp wel goed wordt uitgewerkt.
Het onderwerp is verassend uitgewerkt, aan het begin weet je totaal niet wat er verder gaat
gebeuren. Je kunt niet al verwachten wat er gebeurd.
Ik vind dat alles eigenlijk wel goed wordt besproken enzo.
Ik heb voor de rest nog niet een boek gelezen met een zelfde soort onderwerp.
Gebeurtenissen
Ik vind dat het verhaal veel gebeurtenissen heeft die blijven boeien, in wou steeds verder
lezen bij de volgende gebeurtenissen.
Ik vind dat er genoeg tempo in het verhaal zit. Soms is het wel een beetje langdradig maar
ik vond het wel gewoon prettig om te lezen.
Het verhaal gaat vooral om de gebeurtenissen. Er gebeuren veel spannende dingen. Ik vind
dat de nadruk daarop op zich niet heel erg is.
De gebeurtenissen hebben bij mij wel indruk gemaakt, vooral het stuk dat Sam te weten
komt wat er allemaal aan de hand is en zo, dat stuk vond ik vooral heel spannend en
interessant om te lezen. Het komt dus vooral omdat ik het zo spannend vond.
Ik vind de gebeurtenissen soms wel geloofwaardig maar soms ook niet. Ik weet niet of het
echt mogelijk is dat er een chip in iemands hoofd wordt gezet en zo, maar het lijkt me niet
echt waarschijnlijk.
Voor mij zijn de gebeurtenissen niet herkenbaar.
Ik vind de gebeurtenissen verassend en origineel, ik had het echt niet verwacht.
Ik heb nog nooit iets meegemaakt dat lijkt op de gebeurtenissen uit het boek. Daarom vond
ik het juist wel leuk en interessant om te lezen.
Ik denk dat de enige gebeurtenis die ik wel mee zou willen maken is dat je echt een hele
goede vriend krijgt door dat alles. Want Sam heeft Louis nu als een goede vriend, ze hebben
het samen gered.
Personages
De hoofdpersoon is wel iemand die gaat leven, ik heb wel een gevoel dat ik wil dat het goed
komt met die persoon en dat het goed afloopt. De andere personages zijn voor mij op zich
ook wel levendig.
Ik kan me wel goed verplaatsen in de problemen en de gedachten van de personen, als er
iets ergs is dan heb ik wel een soort van medelijken.
Ik zou wel op de hoofdpersoon willen lijken, ik vind dat de hoofdpersoon best wel een held is
en ook moedig. Hij weet het toch op te lossen en voor een groot deel ook in zijn eentje.
Ik vind dat de meeste personen zich wel redelijk normaal gedragen, alleen de mensen van
CooperationX vind ik wel gemeen en ik vind het slecht wat hun doen.
De hoofdpersoon heeft me wel beïnvloed, ik leefde wel helemaal met hem mee en zo.
Het gedrag van Lara heeft me wel aan het denken gezet. Ik zat wel te denken van kan Sam
haar nou wel of niet vertrouwen met de dingen die hij meemaakt.
Je komt best wel veel over de personages te weten, ik begrijp van Sam en Louis en Lara hun
gedrag wel. Lara wil vooral haar ouders helpen. En Sam die wil dat CooperationX boven
water komt zodat alle boys daar vrij zijn.
Ik hoefde zelf niet veel in te vullen over het innerlijk van de personages, ik begrijp het wel
goed, ik snap wel waarom ze de dingen doen hoe ze ze deden zeg maar.
De personages veranderen wel, Sam word bijvoorbeeld steeds voorzichtiger met de
informatie die hij te weten krijgt door zijn notebook en zo. En dat is ook wel begrijpelijk.
Ik heb niet echt beslissingen gelezen die ik echt vreemd vond of zo.
Bouw
Ik vind de gebeurtenissen die op elkaar volgen wel logisch, je komt steeds weer een beetje
meer te weten en ik vond het wel prettig te lezen en wel logisch.
Ja ik vond het verhaal erg spannend, dat komt volgens mij vooral doordat je langzaam
steeds meer te weten komt over wat Sam mee maakt en zo.
Ik vond het verhaal niet ingewikkeld, ik kon het wel goed volgen.
Volgens mij heeft het maar een echte verhaallijn.
Het verhaal heeft wel een soort terugblik, door het notebook. Dat maakt het juist allemaal
helder en zo.
Ik vind dat het slot wel gepast is, en ook dat het wel plezierig is, het heeft wel een goed
einde, daarom is het wel plezierig.
Taalgebruik
Ik vind het verhaal best wel makkelijk te lezen, er stonden niet veel lastige woorden in. Het
taalgebruik heeft er wel wat mee te maken, daardoor is het ook wel duidelijk.
De zinnen zijn makkelijk te lezen, ik snapte de woorden wel. Er waren ook niet veel
moeilijke woorden vond ik.
Volgens mij zijn er niet echt beschrijvingen.
Er zijn wel veel gesprekken in het verhaal, dat maakt het juist wel plezierig.
Recensie
Recensie lezer bol.com
Wow! Wat is Boy 7 van Mirjam Mous een gaaf boek zeg. Ik heb er geen andere woorden
voor. Dit boek houd je in je greep tot en met de laatste bladzijde. Een absolute aanrader.
Niet alleen voor jongeren, maar zeker ook voor volwassenen.
Vanaf de eerste pagina leef je mee met Boy 7/Sam. Het is behoorlijk frustrerend om niet te
weten wat er met hem aan de hand is. Waarom hij zich niets meer kan herinneren. Wat de
vage voicemail betekent. wat het gebouw op de foto is. Beetje bij beetje kom je meer te
weten. Het duurt erg lang voordat alle puzzelstukjes op hun plaats vallen, maar zeker niet te
lang! Het is ook erg fijn dat je aan het eind van het boek op al je vragen antwoord hebt
gekregen.
Ondanks dat het onderwerp van het boek niet heel erg realistisch is, word je zo
meegenomen door het verhaal dat het lijkt alsof het de werkelijkheid is. Erg knap gedaan!
Kortom: Mirjam Mous heeft met Boy 7 een ware pageturner geschreven. Een heerlijk boek
om te lezen in het zonnetje op het strand, in het park of in je tuin. Zorg ervoor dat je een
paar uur vrij hebt gemaakt om te lezen, want dit boek leg je niet meer weg. Hopelijk wordt
boy 7 op een dag verfilmd. Dit boek verdient het!
http://fictiedossiernederlands.blogspot.nl/2012/11/v-behaviorurldefaultvmlo.html
Gaaf: Dat vind ik ook, ik vond het verhaal erg leuk, ik wou echt steeds maar door lezen. Echt
een gaaf boek.
Frustrerend: Het is inderdaad wel een beetje frustrerend om niet te weten wat er allemaal
aan de hand is met Sam.
Fijn: Ik vind ook dat fijn is dat je op het einde al je vragen zijn beatwoord, alles is duidelijk
geworden.
Realistisch: Het is inderdaad niet heel realistisch maar het lijkt toch heel echt, en het lijkt
echt de werkelijkheid.
Heerlijk: Ja ik denk ook dat het heerlijk is om dit boek in de tuin, of in ieder geval op een
prettige plek te gaan lezen.