- Scholieren.com

Samenvatting cultuur Fortuna les 15
De Eerste Punische Oorlog: 264 – 241 v. Chr.
Puniërs
=
bewoners van de Noord-Afrikaanse havenstad Carthago
Overal langs de Middellandse zeekusten hadden ze havenplaatsen waar ze handel dreven.
Sardinië en Corsica waren ook van de Puniërs. Ook op Sicilië hadden ze belangrijke havens.
De Romeinen gingen steeds meer naar het zuiden en kwamen in een gewapend conflict met de
Puniërs op Sicilië. Ze verklaarden de oorlog, die de Eerste Punische Oorlog wordt genoemd.
Beide partijen hadden niet veel succes en de oorlog kostte hen veel geld. De Carthagers waren al
lange tijd goed op zee. De Romeinen bouwden een grote vloot om ook daar tegenstand te kunnen
bieden. Na twintig jaar lukte het hen om de Carthagers te verslaan. Ze begonnen onderhandelingen
en Carthago deed afstand van Sicilië.
De regering betaalde de achterstallige soldij niet uit aan de soldaten waardoor zij in opstand
kwamen. Terwijl de Carthaagse generaal Hamilcar tegen zijn eigen troepen vocht, maakten de
Romeinen gebruik van de situatie en veroverden snel Sardinië en Corsica.
Hamilcar was in die tijd nog de generaal. Op een dag liep hij met zijn oudste zoon Hannibal naar de
tempel van de god Baäl-Hamman. Hannibal beloofde zijn vader daar dat hij later de Romeinen zou
veroveren. Hamilcar liet Hannibal een eed afleggen. Toen hij de eed had afgelegd, mocht hij van
Hamilcar mee op veldtocht.
Enkele dagen later vertrok Hamilcar met zijn zoon naar Spanje. Met zijn goedgetrainde leger
veroverde hij daar het zuiden en midden van Spanje. Overal leerde de toen nog negenjarige Hannibal
wat er van een generaal verwacht werd.
De Tweede Punische Oorlog: 218 – 202 v. Chr.
De Romeinen en de Carthagers hadden Spanje onder elkaar verdeeld. Ze hadden in een verdrag
bepaald dat de gebieden boven de Ebro van de Romeinen was en het gebied daaronder van
Carthago. De rijke stad Saguntum lag in Carthaags gebied, toch wilden ze dit een vrije stad houden.
In 221 v. Chr. kreeg Hannibal de macht in Spanje. Hij luisterde niet naar het verdrag en
veroverde na een langdurig beleg toch de stad Saguntum. De Romeinen boden de Carthagers de
oorlog aan. Zij accepteerden het en trokken onder leiding van Hannibal naar Italië.
Een van de beroemdste ondernemingen uit de geschiedenis ging van start. Hannibal ging samen met
zijn broer Mago naar Italië. Zij namen mee:
- 50.000 man voetvolk
- 6000 ruiters
- 37 strijdolifanten
Ze trokken over de Pyreneeën richting de Alpen. Hannibal had vanaf het begin al last van
tegenslagen. Vijandige bergbewoners bekogelden zijn troepen met rotsen, gidsen bedrogen hem en
het weer was beroerd. De soldaten waren gewend aan zon en hitte en moesten nu bij temperaturen
ver onder nul overnachten. Om te kunnen drinken moesten ze sneeuw smelten. Honger en heimwee
ondermijnden hun moreel. Pakdieren gleden uit en vielen met de mensen om hen heen in de diepe
afgronden van de Alpen.
Hannibal was overal. Vanaf de rug van zijn olifant Syros, vanaf de rus van zijn zwarte paard,
vanaf een hoog uitkijkpunt, hij overzag alles. Hij deelde complimentjes uit en gaf van honger
verzwakte soldaten en handje noten. Als het nodig was maakte hij grappen om de stemming er weer
in te brengen. Ook verzorgde hij de olifanten door ze extra te voederen en liefkozende woordjes in
hun grote flaporen te fluisteren. Hij hield toespraak na toespraak voor zijn mannen.
Toen ze op de hoogste Alpentop stonden, vertelde hij zijn mannen dat de bergen als het ware de
muren van Rome zijn. In de verte zagen ze Italië. Aan de horizon lag de rijkste stad ter wereld: Rome.
De mannen mompelden. Terugkeren was nu onmogelijk.